Encyklopedycznie o wale korbowym
Wał korbowy (lub wał wykorbiony) ? rodzaj wału, posiadającego czopy przesunięte względem swojej osi. Służy zwykle do zamiany ruchu posuwisto-zwrotnego na obrotowy, będąc elementem mechanizmu korbowego.
Nazwy wał korbowy i wykorbiony stosowane bywają zamiennie, lecz podawanym kryterium podziału jest posiadanie przez wał korb (wał korbowy) lub wykorbień (wał wykorbiony). Zwyczajowo wałem korbowym nazywa się wał będący częścią silnika tłokowego, sprężarki tłokowej i podobnych im urządzeń.
W budowie wału korbowego wyróżnić można czopy główne(1), leżące w osi łożysk wału i o trochę mniejszym przekroju czopy korbowe(2), oddalone od tej osi.
Najczęściej spotykane są stalowe wały kute, rzadziej stosuje się odlewane wały żeliwne (żeliwo sferoidalne lub perlityczne). Wały korbowe odkuwane są ze stali węglowej bądź rzadziej ze stali stopowej. Kształt wału zależy głównie od układu i liczby cylindrów i kolejności zapłonu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wa%C5%82_korbowy
Jak radzić sobie z awariami samochodów?
Awarie samochodów zdarzają się każdemu z nas, jednak nie jest to oczywiście powód do paniki. Jeśli przydarzy nam się taka sytuacja, wystarczy jedynie odpowiednio zareagować i zapewnić naszemu autu skuteczną pomoc. W zależności od sytuacji, konieczne może być zamówienie pomocy drogowej i odholowanie auta lub też po prostu udanie się z nim do odpowiedniego warsztatu. W każdym przypadku należy oczywiście dostosować konkretne czynności do danej sytuacji, a dzięki temu bardzo szybko i bezproblemowo poradzimy sobie z awarią naszego samochodu. Jeśli nie wiemy co zrobić, gdy samochód się popsuł i potrzebujemy porady, warto w tym celu poszukać informacji w Internecie. Znajdziemy tam wiele przydatnych porad.
Świece w aucie - jak działają?
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (środkową), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy. Korpus służy także do zamontowania świecy w gnieździe w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.
Szczelina pomiędzy elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.
Szczelina nie może być zbyt duża, bo wtedy iskra nie przeskoczy pomiędzy elektrodami świecy, ani nie może być zbyt mała ponieważ wtedy świeca zostałaby szybko zarzucona (zespawana), czyli obie elektrody zostałyby połączone np. opiłkiem metalu co uniemożliwia przeskok iskry, a co za tym idzie zapalenie mieszanki paliwo-powietrznej.
Każda świeca ma swoją tzw. wartość cieplną. Jest to zdolność świecy zapłonowej do odprowadzania nadmiaru ciepła i utrzymania jej elementów w optymalnym zakresie temperatur. Rozróżniamy tu:
świece zimne - mające duże zdolności do odprowadzenia ciepła - są one stosowane częściej w silnikach chłodzonych powietrzem, oraz w silnikach o dużym wysileniu (wysokie obroty pracy, duża moc jednostkowa silnika - cześciej w silnikach dwusuwowych z uwagi na zwiększoną emisję ciepła)
świece gorące - mają ograniczone zdolności do odprowadzenia ciepła - są stosowane w silnikach wolnoobrotowych, zwłaszcza o małym wysileniu, najczęściej czterosuwowych, chłodzonych cieczą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awieca_zap%C5%82onowa