Powierzenie opieki nad babcią czy dziadkiem

nich jest dobra.Czy warto samemu zajmować się osobą starszą?Samodzielna opieka nad starszym tatą czy mamą bywa uciążliwa. Lista rzeczy w których trzeba pomóc swojemu rodzicowi rośnie z każdym rokiem, a dzisiejszy tryb życia często

Powierzenie opieki nad babcią czy dziadkiem Najbliższa rodzina nie zawsze mają czas, aby zająć się schorowaną babcią, dlatego należy pomyśleć o miejscach takich jak . Opieka oraz dobre nastawienie personelu w większości z nich jest dobra.

Czy warto samemu zajmować się osobą starszą?

Samodzielna opieka nad starszym tatą czy mamą bywa uciążliwa. Lista rzeczy w których trzeba pomóc swojemu rodzicowi rośnie z każdym rokiem, a dzisiejszy tryb życia często uniemożliwia nam na odpowiedni stopień opieki.

Dochodzi jeszcze kwestia zabiegów rehabilitacyjnych, których nie wykonamy o własnych siłach, b możemy zaszkodzić, a nie pomóc. Często również sami mamy dość zabiegów pielęgnacyjnych, co może niekorzystnie odbić się na relacjach, a nawet doprowadzić do dłuższych sprzeczek, które nie są dla nikogo miłe.


Opieka z medycznego punktu widzenia

Zapotrzebowanie na opiekę medyczną wzrasta wraz z wiekiem, a w wieku mocno podeszłym należy taką opiekę zapewnić bezwzględnie. Niestety sami często nie mamy na to czasu, ale na szczęście są specjalne ośrodki, które mogą nam pomóc. Można też pokusić się o wizyty domowe pielęgniarki i lekarza, jednak jest możliwe jedynie do pewnego etapu potrzeb naszego seniora. Przecież pielęgniarka i lekarz z nami nie zamieszkają, aby zapewnić 24 godzinną opiekę.

Warto pomyśleć o ośrodkach, gdzie jest możliwość całodobowej opieki medycznej i pielęgniarskiej. Oczywiście możemy mieć problem z rozstaniem się z naszym rodzicem, ale czasami to jedyne wyjście z sytuacji.


Współczesne znaczenie starości

Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).

Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.

W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość